“Weet je eigenlijk waar de batterij in je elektrische auto vandaan komt?”
Het is een vraag die menig EV-rijder zich zelden stelt. Toch begint de reis van elke batterij lang vóórdat hij in een auto of apparaat belandt.
De geboorte van een batterij vindt plaats in uitgestrekte mijnen en fabrieken, via een wereldwijde supplychain vol verborgen impact.
Grondstoffen: schaarse metalen met hoge impact.
Een lithium-ion batterij, zoals gebruikt in elektrische voertuigen (EV’s), bevat diverse kritieke metalen. De tot op heden meest gebruikte batterij in auto’s, de ‘NMC 622’ of ‘NMC 811’ batterij, bevat lithium, kobalt, nikkel, mangaan en grafiet als de belangrijkste “ingrediënten” (Milieu Centraal, 2024).
Die komen niet uit een schone laboratoriumomgeving, maar uit de aarde. Bijvoorbeeld: lithium wordt gewonnen uit opgedroogde zoutvlaktes in Chili (40% van wereldproductie) en Argentinië of uit mijnen in Australië (30%). Kobalt is veelal afkomstig uit de Democratische Republiek Congo, goed voor bijna 70% van de wereldproductie (IEA, 2023).
De winning van deze grondstoffen gaat gepaard met forse milieu- en sociale uitdagingen.
In mijnbouwgebieden zien we ecologische schade en mensenrechtenschendingen. Het winnen van kobalt in Congo wordt in verband gebracht met kinderarbeid en onveilige arbeidsomstandigheden, een probleem dat Amnesty International in 2016 uitgebreid heeft onderzocht en gedocumenteerd in hun rapport “This is what we die for” (Amnesty International, 2016).