Hoewel veel EV-batterijen in Nederland inmiddels verantwoord worden ingezameld en verwerkt, is het alternatieve pad – wanneer hergebruik uitblijft – nog altijd problematisch. Niet alleen vanuit milieu-oogpunt, maar ook economisch en strategisch. In dit artikel belicht ik de risico’s, de knelpunten én waarom meer transparantie en sturing cruciaal zijn.
Wat zeggen de cijfers?
Volgens het duurzaamheidsverslag van Auto Recycling Nederland (ARN)werd in 2023 ongeveer 64% van de lithium-ion batterijen uit elektrische voertuigen (prematuur) gerecycled. Daarnaast kreeg 26% een tweede leven in toepassingen zoals energieopslag.
Toch laat deze uitkomst zien dat er nog altijd een deel níet wordt benut en er veel heel nog goed bruikbare batterijen worden gerecycled. En met de snelle groei van het EV-wagenpark zal ook de stroom aan gebruikte batterijen exponentieel toenemen. Elke batterij die ongebruikt blijft of onzorgvuldig wordt verwerkt, is daarmee een gemiste kans voor de energietransitie.
Veiligheidsrisico’s bij lithiumbatterijen
Batterijen die in omloop blijven maar geen bestemming krijgen, vormen ook een veiligheidsrisico. Zeker wanneer ze onjuist worden opgeslagen. In de VS zijn honderden afvalbranden gelinkt aan lithiumbatterijen die beschadigd raakten in het inzamelproces. Ook in Nederland zijn incidenten in milieustraten geen uitzondering.
Deze batterijen bevatten reactieve stoffen en vragen om gespecialiseerde handling, ze zijn verre van onschuldig. Als ze worden vergeten of genegeerd, kunnen ze spontaan brand veroorzaken of het milieu belasten.
